Lokacija
Zaostrog
Zaostrog je turističko naselje na Makarskoj rivijeri udaljeno od Makarske oko 35 km. Prvi se put u pisanim spomenicima spominje 1494.g., ali se život na tim prostorima odvijao i u dalekoj pretpovijesti, o čemu svjedoči i granitni ručni žrvanj iz mlađeg kamenog doba, pronađen na Viteru, brdu iznad Zaostroga 1953.g. Zaostrog su nastanjivali stari Iliri, što potvrđuju brojne nekropole (gomile).
U doba rimske vladavine u Zaostrogu se odvijao bogat kulturni život, što dokazuju mnogi antički spomenici, posebno oni od kamena: reljef plesača i frulaša u ilirskoj narodnoj nošnji, reljef boga Mitre i dva nadgrobna spomenika. Nakon dolaska Hrvata u 7.stoljeću naselje dobiva i slavenski naziv Ostrog, koji oko 950.g. spominje bizantski car Konstantin kao jedan od četiri utvrđena grada Paganije Neretvanske kneževine (Mokrun, Berulia,Ostrog,Labinetza). Srednjovjekovni Ostrog (utvrda) nalazio se visoko u brdu ispod Malog Vitera, a kasnije se na sjeveri zaostroškog polja ispod brda Šapašnika razvilo novo naselje, a sjeverozapadno od Porfigogenetova koje se zvalo Zaostrog.
U XV.st. feudalni gospodari Zaostroga bili su hrvatska vlastela, braća Vlatkovići-Jurjevići, koji su imali utvrđeni grad na Viteru, o čemu svjedoče ruševine, ostaci stare utvrde među kojima se ističe kameni prag reljefa ruke.
U 17.st. stanovnici Zaostroga se počinju doseljavati do morske obale, da bi se konačno svi iz gornjeg naselja preselili na područje uz more nakon 1962.g. U starom naselju Zaostroga nalaze se tri crkve: stara gotička crkva sv.Barbare s grobljem na antičkom dijelu, crkvica sv.Roka iz 17.st. i novija crkva sv.Barbare iz 1872.g. Uz spomenute crkve nalaze se i tri kapelice: sv.Ante u selu(1893.), Gospina na Kučinama (1911.) i sv.Ilije na Prosiku(1894.).
Najveći i najvažniji spomenik kulture na ovom području i šire je franjevački samostan Svete Marije.
